این روزهای سخت...

 این روزها خیلی سخت میگذرد.. روزهایی که کسی به فکرش هم خطور نمیکرد در عصر علم و تکنولوژی اتفاق بیفتد

روزهایی کند و خسته کننده و پر از تشویش ...

نمی دانم عاقبت چه خواهد شد اما من به خداوند ایمان دارم که آرامش را دوباره به دل هایمان.. به روزمرگی هایمان..

باز خواهد گرداند

به تو هم مثل همیشه می اندیشم.. به خاطراتمان و به خیلی چیزهای دیگر.. 

دلم برای اون روزهایی تنگ شده که اینستاگرام و تلگرام و این شبکه ها نبود

یه وبلاگ دوست داشتنی بود و دوستانی با صفا و مهربون... 

چه روزهایی... 

بزرگ ترین آرزوی من در این روزها سلامتی همه ی مردمان جهان و توست

میدانی این روزها خیلی دلگیرم.. خیلی تنهایم.. خیلی شکسته ام... 

کاااااش.............